Τα παιδιά ζωγραφίζουν στον τοίχο
Τα παιδιά ζωγραφίζουν στον τοίχο
δυο καρδιές κι έναν ήλιο στη μέση. Παίρνω φως απ’ τον ήλιο και φτιάχνω την αγάπη και μου λες πως σ’ αρέσει. Τα παιδιά τραγουδούν μες στους δρόμους κι η φωνή τους τον κόσμο αλλάζει. Τα σκοτάδια σκορπάνε κι η μέρα λουλουδίζει σαν ανθός στο περβάζι. Ένα σύννεφο είν’ η καρδιά μου κι η ζωή μου γιορτή σε πλατεία. Σ’ αγαπώ κι ο απέραντος κόσμος πόσο μοιάζει με μικρή πολιτεία. |
ΕΚΕΙΝΗ ΤΗ ΒΡΑΔΙΑ
Εκείνη τη βραδιά που μπήκαν στη σειρά
πιασμένα χέρι - χέρι τα παιδιά
δεν κράταγαν φωτιά, τουφέκια και σπαθιά
τραγούδια λέγαν για τη λευτεριά (δις)
πιασμένα χέρι - χέρι τα παιδιά
δεν κράταγαν φωτιά, τουφέκια και σπαθιά
τραγούδια λέγαν για τη λευτεριά (δις)
Εκείνη τη βραδιά, πίσω απ΄ τη σιδεριά,
λαμποκοπάνε όπλα φονικά.
Τα βλέπουν τα παιδιά, φωνάζουν δυνατά
με σφαίρες δεν πεθαίνει η λευτεριά. (δις)
λαμποκοπάνε όπλα φονικά.
Τα βλέπουν τα παιδιά, φωνάζουν δυνατά
με σφαίρες δεν πεθαίνει η λευτεριά. (δις)
Εκείνη τη βραδιά πεθαίνουν τα παιδιά
φωνάζοντας θα 'ρθει η λευτεριά,
θα 'ρθει και τότε πια δε θα φανεί ξανά,
ποτέ σ' αυτόν τον τόπο η σκλαβιά (δις)
φωνάζοντας θα 'ρθει η λευτεριά,
θα 'ρθει και τότε πια δε θα φανεί ξανά,
ποτέ σ' αυτόν τον τόπο η σκλαβιά (δις)
(Β. Παπαδογιώργου)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.